Rutin hujung minggu saya banyak berubah. Walaupun saya agak 'reluctant' tapi saya akur dgn perubahan ini. Hidup perlu ada perubahan kan. Hati meronta2 jugak nak berjalan santai2 dari satu kedai ke satu kedai - 'retail therapy'. Namun saya dapat rasakan ia 'the right thing'. Kadang2 bila perjalanan ke univ. sgt lancar..yelah lampu isyarat asyik hijau je, terasa pulak diri ini diredhai..iskh..iskh..perasan pulak..hehe..tapi serius ni saya harap walau saya byk kelemahan, saya diredhai suami. Kalau masa bujang, saya dambakan redha abah ummi. Dah kawin ni redha 'my Mr Right' la pulak kan..hehe..
Bila dok sorang2 kat rumah ni, byk masa utk saya berfikir. Mana taknya, saya pandang dinding, dinding pandang saya...hehe..fikiran mula la melayang ke sana ke mari. Maklumlah, dinding rumah saya kosong je. Suka hati saya la nak 'visualise' apa kan. Minggu ni saya suka 'visualise' wajah dua insan yg saya sayangi. Ummi dan Mak. Bahagia nya bila membayangkan wajah-wajah mereka. Saya kagum dgn kasih sayang dua bonda saya ni.
Saya sentiasa rasa sgt 'special' bila bersama ummi. Kasih sayangnya tiada syarat. Tiada batas. Saya yakin setiap adik beradik saya akan rasakan perkara yg sama. Ummi sentiasa menyokong saya, apa sahaja. Tak pernah pun ummi berkata 'jangan atau tidak boleh'. Masa kecik2 saya masih ingat hangatnya cubitan ummi kalau saya nakal..hehe...tapi ummi tak pernah mengeluarkan kata2 yg melemahkan semangat atau mencuit emosi kami. Hanya cubitan sahaja utk menunjukkan apa yg kami buat itu kurang sesuai. Bila dah besar, takde lagi cubitan. Bila mengadu, ummi akan sentiasa 'look at the bright side'. Sekarang saya tahu dari siapa saya dapat sikap 'positive-minded' ni..perasan lagi...hehe
Mak pula, walau saya baru je muncul dlm hidup mak, tapi saya tak rasa yg mak layan saya lain. Wajah mak cukup tenang. Ia boleh jadi sumber penyejuk mata dan hati. Saya yakin mak juga penuh kasih sayang. Masih ingat lagi satu hari tu saya bangun lambat. Mak tak menunjukkan rasa tak senang langsung. Saya terharu bila mak kata 'cuaca hujan macam pagi ni memang susah sikit nk bangun'. Very understanding. Jujurnya saya banyak berdoa kepada Allah moga mak dapat terima saya dgn baik. Saya agak risau sebab saya tak pandai 'bodek' atau berkata2 manis. Masak pun tak pandai. Allah Maha Mendengar, mak baik dan saya yakin mak memang sangat baik.
Beruntungnya saya...Alhamdulillah. Thank you Ya Allah. Banyak sungguh nikmat yg saya dapat. Saya ingin jadi manusia yg lebih bersyukur, lebih bertaqwa. Pendek kata saya nak jadi lebih baik. Insya-Allah.
No comments:
Post a Comment